Bovenop een bloem

Is hij dood denk je? Hij ligt compleet stil, dat zie ik echt nooit, vertelde ik. Vol bewondering keken we naar een bij bovenop een bloem. Wouter had zojuist zijn camera en lens enorm dichtbij gebracht om een slow-motion shot van de bloem en het beestje te maken, maar meestal landen ze kort of stijgen ze juist na enkele seconden weer op. Dit beestje oogde overleden zo stil, maar nog wel vers en intact. Ironisch genoeg stonden we aan de rand van een begraafplaats te filmen. De wind waaide de bloem zachtjes heen en weer en Wouter maakte zijn shot. Tik hem even aan anders, vroeg Wouter mij. Hij bedoelde de steel van de bloem, die net niet in beeld was, en niet de bij zelf. Met de rand van mijn iPhone raakte ik echter vlak daarna al zijn rug, en direct vloog de bij op en was hij weg. Hij leefde dus toch. Wat een irritante manier om wakker te worden: een iPhone in je rug. Qua formaat komt dat overeen met iemand die mij met een zwarte stacaravan in mijn rug loopt te porren terwijl ik rustig in het gras van de zon lig te genieten. Maar goed, de bij zal dit vast niet zo intens analyseren als ik nu aan het doen ben. Stel dat hij toch was heengegaan, dan is je laatste adem uitblazen bovenop een grote mooie bloem wel echt poëtisch. Dat inzicht moet ik ergens even noteren en onthouden.