Steile helling

Dag drie (16.10 uur) - Ik vind de helling bij de rivier te steil en loop te zuchten wanneer Bob er ineens weer enthousiast heen loopt. “Je lijkt op (...), ze mogen echt niets,” zegt Nanou. Ik loop met een kort lontje terug naar het chalet en bedenk mij wat een manier is die voor ons allemaal werkt: niet zo panisch doen, Bob zijn gang laten gaan en vertrouwen dat het goed gaat, waarna Bob omvalt, de rivier inrolt en heel even kopje onder gaat. Alert als ik ben kom ik ruim op tijd in actie en maak, zonder er verder woorden aan vuil te maken, mijn punt.

Of Bob loopt de helling af, ik laat het gebeuren, het gaat goed, en we hebben een relaxte middag.